- द्रोण अधिकारी
सुनसान भद्रपुरलाई चलायमान बनाउन भद्रपुर झापा गोल्डकपको महत्वपूर्ण भूमिका बनेको छ । हरेक दुई वर्षमा हुने गोल्डकपले केही हदसम्म जिल्लाको सदरमुकाम क्षेत्रलाई चहलपहलको केन्द्र बनाउँदा स्थानीयले निकै परिवर्तन आएको अनुभव गरिरहेका छन् ।
एउटा व्यक्तिको नेतृत्वले सही गति लिने हो भने विकासले छलाङ मार्न धेरै समय लाग्ने रहेनछ भन्ने उदाहरण भद्रपुर झापा गोल्ड कप प्रतियोगिताले ल्याएको परिवर्तनलाई नियाल्दा प्रष्ट हुन्छ । १८ वर्षसम्म खण्डहर जस्तै रहेको मेची रंगशालाका लागि २०७९ फागुनदेखि यौवनकालिन परिवर्तन हुन पुग्यो ।
त्यसबेला युवा उद्यमी दिपेश ढकालको नेतृत्वमा झण्डै दुई दशकपछि पहिलोपटक खेलमय भएको थियो । भद्रपुरस्थित मेची रंगशालाको मुहारमा आमुल परिवर्तन भएसँगै आसपासका भौतिक संरचनामा पनि विकासको गतिले आश्चर्यजनक परिवर्तन गर्दा राम्रै शैलीमा यहाँको मुहारमा परिवर्तन हुँदै गयो ।
जसको परिणाम १५ वर्षयता नामविहिन बन्न पुगेको तत्कालिन महेन्द्र पार्कमा समेत उज्यालो स्वरूप निर्माण भइसकेको छ । मेची राजमार्गको चन्द्रगढी भद्रपुर सडक खण्डको रंगशालासँग जोडिएको भागमा निर्माण भएको सडक पेटीले राजमार्गको मुहार नै परिवर्तन गरिदिएको छ ।
द्रोण अधिकारी
यतिमात्र होइन अहिले रंगशालासँग जोडिएको सडक पेटी राष्ट्रिय झण्डामय बनेको दृष्य उत्तिकै लोभलाग्दो छ । तर, यही रंगशालासँग गासिएको कोशी प्रदेश कै सर्वाधिक ठूलो भनिएको सरकारी स्वामित्वको गिरिजाप्रसाद कोइराला गणतन्त्र स्मृति सभाहललाई भने अन्धकारले नछोड्दा अलपत्र रूपमा बेवारिसे बनिरहेको छ ।
गणतन्त्र नेपालको प्रतीकका रूपमा निर्माण थालिएको तर सात वर्षदेखि निर्माण कार्य पूर्णरूपमा रोकिएको सो भवनको अलपत्र स्वरूपले दोश्रो संस्करणको भद्रपुर झापा गोल्ड कप भइरहँदासमेत सदरमुकाम भद्रपुरको विकासलाई गिज्याइरहेको देखिन्छ ।
संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रका पक्षधर काँग्रेस, एमाले, माओवादी तथा तत्कालिन फोरम लोकतान्त्रिक गरी चारै दलका शीर्ष नेताहरू एकैठाउँमा उभिएर यस भवनको शिलान्यास गरेकाले तोकिएको समयमै भवन बन्ने सर्वत्र विश्वास थियो । तत्कालीन प्रधानमन्त्री कोइरालाको पालामा शिलान्यासपछि देशमा सात वटा प्रधानमन्त्री फेरिइसकेका छन् । संघीयता कार्यान्वयनमा आएपछि ओली चार पटक, प्रचण्ड तीन पटक र देउवा दुई पटक प्रधानमन्त्री बनिसकेका छन् तर कसैले पनि यस भवनको उन्नतिका लागि कुनै पहल गरेका छैनन् ।
निर्माण कार्य अधुरो छाडिएको सो भवन अहिले लागू औषध सेवनकर्ता र अनैतिक यौन क्रियाकलाप गर्ने उछृङ्खल व्यक्तिहरूका लागि सजिलो आश्रय स्थलका रूपमा परिणत भसकेको छ । भवन निर्माणको दायित्व पाएको संघीय सरकार भवन बनाउनतिर लाग्न सकेन । भवन निर्माण सम्पन्न गराउन संघीय सरकारलाई बाध्य बनाउने जनप्रतिनिधि संघीय सांसद गणतन्त्रका कट्टर विरोधी निर्वाचित भएपछि नै यो भवन अलपत्रको शृंखला लम्बिँदै गएको आरोप पनि छ ।
नेपाल सरकार कै करोडौं रकम खर्च भइसकेको र केही करोड खर्च गर्दा सरकारलाई नै फाइदा पुग्ने सो भवनको अलपत्र अवस्था अन्त्य गर्र्न सरोकारवाला तथा सम्बन्धित निकाय मौन देखिएका छन् । काँग्रेस नेता कृष्णप्रसाद सिटौलाले झापा ३ मा केही काम गरेनन् भन्ने भाष्य भँजाएर नेकपा एमाले समेतको भोटले दुईपटक संघीय संसद छिरेर केही महिना उपप्रधान तथा उर्जामन्त्रीको कुर्सीमा बस्न सफल राजेन्द्रप्रसाद लिङ्देनले पनि झापा ३ लाई पिछडिएको क्षेत्रकै रूपमा राखेर राजनीति गरिरहेका छन् ।
सो क्षेत्रको उन्नति प्रगति हुने आयोजना निर्माण सम्पन्न हुन नदिने अनि विगतमा सत्तामा बस्नेले देश बिगारे भन्दै भाषण छाट्ने र आफूमात्र राम्रो बन्ने बाटोमा लागेका लिङ्देनले पनि झापा ३ मा केही गर्न नसकेको प्रमाण खण्डहर बन्दै गएको जीपी भवन हेरे पुग्छ ।
अहिले गणतन्त्र नेपाल स्थापनामा महत्वपूर्ण भूमिका खेलेका भनिएका नेपाली काँग्रेस र नेकपा एमालेको शक्ति सम्पन्न सरकार भएको बेला त गणतन्त्र नेपालको स्मारक भनिएको जीपी भवन निर्माणको वातावरण बनेको छैन । समय घर्किएपछि यो भवन बन्ला र कोशी प्रदेशकै ठूलो चहलपहल भएको सरकारी भवनका रूपमा देखिएला भन्ने जनविश्वास समेत कमजोर बन्दै गएको छ ।
असल नेतृत्वका कारण रंगशालाको भौतिक विकाससँगै खेलकुदमय झापाको वातावरणका लागि प्रतियोगिता फलदायी बन्दा कमशल नेताको परिणाम जीपी भवन रोइरहे झैं लाग्ने अवस्था छ ।
२०७२ साल असार २८ मा तत्कालिन प्रधानमन्त्री शुशिल कोइरालाको नेतृत्वमा वर्तमान प्रधानमन्त्री तथा नेकपा एमालेका अध्यक्ष केपी शर्मा ओली, नेकपा माओवादीका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल (प्रचण्ड), पूर्व उपप्रधानमन्त्री तथा तत्कालीन सांसद कृष्णप्रसाद सिटौला, तत्कालीन मधेसी जनअधिकार फोरम (लोकतान्त्रिक) का अध्यक्ष विजयकुमार गच्छदारले भव्य समारोहको आयोजना गरी संयुक्त रूपमा भवनको शिलान्यास गरेका थिए । तर निर्माणाधिन भवनको अवस्था हेर्दा संघीय गणतन्त्र नेपालको परिवर्तनका पक्षधरहरू निरीह बन्दै गएका छन् भने यस परिवर्तनका विरोधी शक्तिशाली भएर उदाएका छन् भन्न सकिन्छ । किनभने जीपी भवनजस्ता परिवर्तित व्यवस्थाका स्मृतिका रूपमा निर्माण थालिएका सरकारी स्वामित्वका संरचना निर्माणकै चरणमा किन अलपत्र छोडिन्छन् त ? सत्ता र शक्तिमा रहने दल तथा तिनका प्रतिनिधि हुँ भन्नेहरूले जवाफ दिनु पर्दैन !?
२०७२ सालमा संविधान जारी भएपछिका हरेक निर्वाचनमा जीपी भवनको अधुरो अनुहार देखाएर झापा ३ मा भोटको राजनीति निरन्तर भइरहेको छ । निर्वाचनपछि यस भवनको जीर्ण स्वरूपमा परिवर्तन ल्याउने काम कसैले गरेका छैनन् ।
संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रका पक्षधर काँग्रेस, एमाले, माओवादी तथा तत्कालिन फोरम लोकतान्त्रिक गरी चारै दलका शीर्ष नेताहरू एकैठाउँमा उभिएर यस भवनको शिलान्यास गरेकाले तोकिएको समयमै भवन बन्ने सर्वत्र विश्वास थियो । तत्कालीन प्रधानमन्त्री कोइरालाको पालामा शिलान्यासपछि देशमा सात वटा प्रधानमन्त्री फेरिइसकेका छन् । संघीयता कार्यान्वयनमा आएपछि ओली चार पटक, प्रचण्ड तीन पटक र देउवा दुई पटक प्रधानमन्त्री बनिसकेका छन् तर कसैले पनि यस भवनको उन्नतिका लागि कुनै पहल गरेका छैनन् ।
यी सबै घटना हेर्दा विकास र उन्नतिका लागि राजनीति सही ठाउँमा छैन तर सत्ता स्वार्थका लागि राजनीति तीन कदम अगाडि छ भन्ने सन्देश झापालीको मन मस्तिष्कमा परिरहेको छ । एउटा राजनीति नबुझेको व्यवसायिक युवाले राजनीतिकै कारण थला परेको रंगशालाको स्वरूप नै बदल्न सक्ने क्षमता देखाउँदा राजनीति मार्फत देशको मुहार फेर्ने उद्घोष गरिरहेका नेताहरूले व्यवस्थाको प्रतीककै लाज बचाउन सकिरहेका छैनन् । मेची रंगशालाको मुहार र जीपी भवनको स्वरूप तुलना गर्नेहरूले भन्न सक्छन् कि नेतृत्वका कारण विकासका लागि राजनीति सही गतिमा छैन ।
